مدرسه حضرت زهرا (سلام الله علیها) -سنجان

مثلِ حبّه قند

?یک کار جمعی خصوصیتش این است که فرد باید خودش را در جمع حل کند، گُم کند؛ که این گُم کردن، عینِ بازیافتن به نحو درست است. چیزی کم نمیشود از آدمها، چیزها افزوده میشود. من مثال میزنم به این لیوان آبی که توی آن یک حبّه قند را می‌اندازید. این یک حبّه قند یک چیز مشخصی است، به قدر خودش شیرینی دارد، به قدر خودش همه‌ی چیزهایی که توی قند هست، در این هست. وقتی در لیوان آب انداختی، تمام است؛ یعنی یک ذرّه از این ذرّات ریزی که زیر دندان می‌آمد و صدا می‌کرد و خودش را نشان می‌داد که هان! مَنَم، یک دانه از اینها باقی نمی‌ماند؛ تمام حل میشود در آب.

?امام خامنه‌ای - ۱۳۵۹/۳/۲

https://narjes-dolatabad.kowsarblog.ir/