مدرسه حضرت زهرا (سلام الله علیها) -سنجان

از نظر آموزه‌های قرآنی، دنیا مکانی برای آزمون و رشد بشری است. به این معنا که انسان‌ها همواره در دنیا گرفتار سنت امتحان و ابتلا هستند تا توانایی و استعدادهای خود را بروز دهند. بی‌گمان انسان در زمان بروز مشکلات و سختی‌هاست که دست به ابتکار عمل می‌زند و اختراع و اکتشافاتی می‌کند. از این رو گفته‌اند، احتیاج، مادر اختراع است.

بهترین کاری که انسان می‌تواند انجام دهد پس از عزم و اراده برای حل مشکل، توکل بر خداست. خداوند در آیه 159سوره آل عمران می‌فرماید: فَإِذَا عَزَمْتَ فَتَوَكَّلْ عَلَى اللّهِ إِنَّ اللّهَ يُحِبُّ الْمُتَوَكِّلِينَ؛ پس هر گاه در هرکاری عزم و اراده بر انجام گرفتی بر خداوند توکل کن؛ زیرا خداوند توکل کنندگان را دوست می‌دارد. این بدان معناست که تنها عزم و اراده انسانی کافی نیست؛ بلکه باید توجه داشت که این خداوند است که مدیریت و ربوبیت هستی را به عهده گرفته و باید کاری کرد که مصلحت و حکمت الهی در آن است  و تا خداوند مصلحت و حکمت نبیند آن چیز تحقق خارجی نخواهد یافت و یا تاثیری نخواهد داشت.