مدرسه حضرت زهرا (سلام الله علیها) -سنجان

ناراحت کردن پدر و مادر :

از جمله مواردی که سد راه پیشرفت طلبه است آزردن خاطر پدر و مادر است ؛ عالم ربانی و معلم اخلاق ، مرحوم احمد نراقی در کتاب شریف معراج السعاده می فرماید : « بیچاره کسی است که عاق پدر و مادر باشد ، نه در دنیا خیر می بیند و نه در آخرت ، ونه از عمر خود بهره ای می برد و نه از عزت و احترامی برخوردار می گردد ، چنان است که یک لقمه ی نانی به دل خوش ، از گلوی او فرو    نمی رود ، ویک شربت آبی گوارا به کام او نمی رسد .

از حضرت پیامبر اسلام (ص) نقل شده است که فرمودند : « از اذیت و آزار پدر و مادر برحذر باشید ، به درستی که بوی بهشت از هزار سال راه به مشام آدمی می رسد ولی کسی که عاق والدین باشد بوی آن به مشام او نخواهد رسید ، » و فرمودند : « هر کس صبح کند در حالی که پدر و مادر بر او غضبناک باشند دو درب جهنم بر روی او گشوده می شود .

پس طبق این حدیث شریف اگر طلبه ای خدائی ناخواسته ، پدر و مادرش از او ناراضی باشند و در صدد رضایت آنها بر نیاید هر کاری بکند آمرزیده نخواهد شد و همواره در بین مردم ذلیل و خوار خواهد بود .

دلش برای زیارت مولایش چنان بی تاب و مشوش بود که عنان از و گرفته بود . از هیچ اقدامی فروگذار نکرده بود به ذهنش خطور کرد که بهترین راه ورود از باب سیدالشهداء است …

 برای تشرف به محضر امام عصر ( عجل ا… تعالی فرجه الشریف ) چهل جمعه در چهل مسجد ختم زیارت عاشورا می گیریم . روزهای آخر بود . در مسجد نشسته بود ، و مشغول زیارت عاشورا . یک نگاهش به عبارات زیارات عاشورا بود و نگاه دیگرش از لابه لای خیسی قطرات اشک ، رخسار مولا را جستجو می کرد .

  چشمانش را مالید . اشک ها را از جلوی مردمک چشم ها کنار زد نور عجیبی است . آن خانه ی محقّر و کوچک روبروی مسجد … ! در را زد و با اجازه وارد شد . این تلالو نور … !

جنازه ای در کنار اتاق که پارچه سفیدی بر روی آن انداخته بودند توجه او را جلب کرد . اشک امانش نمی داد . گیج شده بود و حیران . به مردی که کنار جنازه نشسته بود سلام کر . جواب سلام شنید … چرا اینگونه دنبال من می گردی و چنین رنج هایی را بر خود وارد می سازی ؟ !

صدایی به آشنایی تک تک عبارات زیارت عاشورا بود. به جنازه اشاره کرد و ادامه داد : مثل این فرد باشید تا من دنبال شما بیایم . این بانو در دوران بی حجابی { زمان رضا شاه } هفت سال از خانه بیرون نیامد، مبادا مرد نامحرم او را ببیند .

عجیب ترین معلم دنیا بود ، امتحاناتش عجیب تر…امتحاناتی که هر هفته می گرفت و هر کسی باید برگه ی خودش را تصحیح می کرد…آن هم نه در کلاس،در خانه…دور از چشم همه
اولین باری که برگه ی امتحان خودم را تصحیح کردم سه غلط داشتم…نمی دانم ترس بود یا عذاب وجدان، هر چه بود نگذاشت اشتباهاتم را نادیده بگیرم و به خودم بیست بدهم…
فردای آن روز در کلاس وقتی همه ی بچه ها برگه هایشان را تحویل دادند فهمیدم همه بیست شده اند به جز من…به جز من که از خودم غلط گرفته بودم…
من نمی خواستم اشتباهاتم را نادیده بگیرم و خودم را فریب بدهم…بعد از هر امتحان آنقدر تمرین می کردم تا در امتحان بعدی نمره ی بهتری بگیرم…
مدت ها گذشت و نوبت امتحان اصلی رسید،امتحان که تمام شد ، معلم برگه ها را جمع کرد و برخلاف همیشه در کیفش گذاشت… چهره ی هم کلاسی هایم دیدنی بود… آن ها فکر می کردند این امتحان را هم مثل همه ی امتحانات دیگر خودشان تصحیح می کنند… اما این بار فرق داشت…این بار قرار بود حقیقت مشخص شود…
فردای آن روز وقتی معلم نمره ها را خواند فقط من بیست شدم… چون بر خلاف دیگران از خودم غلط می گرفتم ؛ از اشتباهاتم چشم پوشی نمی کردم و خودم را فریب نمی دادم…
زندگی پر از امتحان است… خیلی از ما انسان ها آنقدر اشتباهاتمان را نادیده می گیریم تا خودمان را فریب بدهیم … تا خودمان را بالاتر از چیزی که هستیم نشان دهیم… اما یک روز برگه ی امتحانمان دست معلم می افتد… آن روز چهره مان دیدنی ست…
آن روز حقیقت مشخص می شود و نمره واقعی را می گیریم…
راستی در امتحان زندگی از بیست چند شدیم؟

#حسین_حائریان

سه تا “الف” را

هرگز در “زندگی” از دست نده …. !

“امید”

“اصالت”

“ادب”